Μαθηματικά - 13. Επαναληπτικό μάθημα - Μετρήσεις, Πράξεις, Στερεά σώματα
Α
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015
Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος - Ελλάδα
28η Οκτωβρίου 1940
Στις 28 Οκτωβρίου κάθε χρόνο γιορτάζουμε την
επέτειο από την είσοδο της Ελλάδας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Γιορτάζουμε το
ΟΧΙ που είπε ο Ιωάννης Μεταξάς στους Ιταλούς τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου
του 1940. Ας δούμε τι συνέβη:
"Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του '40
(1930 - 1940). Ο Χίτλερ έχει καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία και ο Μουσολίνι
στην Ιταλία. Και οι δυο τους έχουν επιβάλει στους λαούς τους φασιστικά,
δικτατορικά καθεστώτα.
Ο Φασισμός απειλεί την ειρήνη. Τα σύννεφα του
πολέμου σκεπάζουν τον ουρανό της Ευρώπης. Ο Χίτλερ εξοπλίζεται πυρετωδώς και
δημιουργεί μια φοβερή πολεμική μηχανή και το Σεπτέμβριο του 1939 επιτίθεται.
Αρχίζει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο πιο αιματηρός
πόλεμος που γνώρισε η ανθρωπότητα. Οι λαοί παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα!
Ο γερμανικός στρατός προελαύνει. Η μία μετά την άλλη οι χώρες της Ευρώπης
πέφτουν στα χέρια του Χίτλερ.
Ξημερώματα Δευτέρας 28 Οκτωβρίου 1940. Οι
σειρήνες του πολέμου ουρλιάζουν δαιμονισμένα. Οι καμπάνες ηχούν. Πόλεμος! Η
Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα. Ένα ρίγος διαπερνά τη ραχοκοκαλιά της
Ελλάδας. Ακούγεται το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν:
«Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν
από της 05.30 ώρας της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της
Ελληνοαλβανικής Μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του Πατρίου εδάφους»
Ο Ιωάννης Μεταξάς:
Οι Έλληνες φαντάροι – ατρόμητοι, γενναίοι –
μάχονται αψηφώντας την αριθμητική υπεροχή του εχθρού, αψηφώντας τα χιόνια και
τη φοβερή παγωνιά. Το χέρι τους κολλημένο στο ντουφέκι, το ντουφέκι συνέχεια
του χεριού τους. Ντουφέκι και κανόνι πάνω στα βουνά. Φροντίδα και αγάπη στις
πολιτείες και στα χωριά. Τίποτα δεν έμεινε στάσιμο και αμέτοχο. Παντού γοργότρεχε
σ’ όλων τα κορμιά καυτό το αίμα. Η χαρά έσμιγε με τον πόνο και γίνονταν
αδέρφια.
Όμως της Ελλάδας τα βάσανα και οι καημοί δεν
έχουν τελειωμό. Νικημένος και ντροπιασμένος ο Μουσολίνι ζητάει τη βοήθεια του
συμμάχου του, Χίτλερ. Ο φοβερός γερμανικός στρατός επιτίθεται από τα βόρεια
σύνορα της πατρίδας μας. Ο Ελληνικός στρατός αντιστέκεται και πάλι γενναία,
αλλά αποκαμωμένος και αποδυναμωμένος από τον πόλεμο κατά των Ιταλών αναγκάζεται
να υποχωρήσει.
Οι Γερμανοί στην Ακρόπολη:
Το μέτωπο καταρρέει. Η Ελλάδα στη σκλαβιά.
Αρχίζει η μαύρη περίοδος της Κατοχής. Τέσσερα μαύρα χρόνια σκλαβιάς και
μαρτυρίου για το λαό μας. Χιλιάδες πεθαίνουν από την πείνα και τη
δυστυχία. Χιλιάδες νεκροί από τα εκτελεστικά αποσπάσματα των
Γερμανών και των Ιταλών. Όλοι θυσία στο βωμό της λευτεριάς!
Μα και πάλι ο ελληνικός λαός μέσα από τα
συντρίμμια του βρίσκει τη δύναμη να αντισταθεί.
Στέκεται ορθός, γενναίος και περήφανος. Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις! Ο λαός
ξεσηκώνεται και γράφει καινούργιο έπος, το έπος της Εθνικής Αντίστασης!
Ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος (Λάκης) Σάντας (φοιτητές) κατεβάζουν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, 30 Μαΐου 1941:
Ο λαός μας αντιστέκεται και μέσα σ’ αυτό το
πανηγύρι η νεολαία της πατρίδας μας δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη. Οργανώνεται
και πρωτοστατεί στο αγώνα για τη λευτεριά. Ακόμα και μικρά παιδιά βρίσκουν τον
τρόπο να επιβιώσουν μέσα στην Κατοχή και να βοηθήσουν τον αγώνα.
Οι Έλληνες πολέμησαν και νίκησαν. Απορείτε γιατί
τόσο λίγοι νικήσαμε; Ρωτήστε τους σωριασμένους κάλυκες όλων των διαμετρημάτων
στους προμαχώνες μας. Ρωτήστε τους λόφους των σκοτωμένων μας τις καρδιές
εκείνες τις ζεστές της ελευθερίας και θα σας απαντήσουν. Θα σας απαντήσουν με
τη σιωπή τους καλύτερα απ’ όλα τα λαμπρά μνημεία της νίκης και τους λόγους των
ρητόρων μας.
Και ξημέρωσε η μέρα της λευτεριάς! Ένα παράθυρο
ανοίγει ξαφνικά, δυο κορίτσια σκαρφαλώνουν πάνω στο περβάζι, βαστούν μια
σημαία, θέλουν να την κρεμάσουν, χαρούμενα την κυματίζουν και φωνάζουν:
«Ελευθερία! Ελευθερία!» Τα ραδιόφωνα παίζουν τα εμβατήρια της νίκης. Ο έρημος
δρόμος γιομίζει φωνές και σημαίες. «Είμαστε λεύτεροι, είμαστε λεύτεροι!»,
φωνάζει ένα ψηλόλιγνο κορίτσι με τα ξανθά μαλλιά και πορεύονται και
αγκαλιάζονται και χορεύουνε. Όμορφος που 'ναι ο κόσμος!
Ο Γεώργιος Παπανδρέου υψώνει την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη, 18 Οκτωβρίου 1944:
Ανδρείοι σεις που πολεμήσατε και πέσατε ευκλεώς, όταν θέλουν
οι Έλληνες να καυχηθούνε: Τέτοιους βγάζει το έθνος μας θα λένε και έτσι
θαυμάσιος θα είναι ο έπαινός σας."
(Πηγή: http://anoixtosxoleio.weebly.com/28eta-omicronkappatauomegabetarho943omicronupsilon.html#.ViyUoW6VfnS)
Έπος 1940 - 1944: μια παρουσίαση των γεγονότων του 40 μέσα από εικόνες (μεγάλωσε την οθόνη και πάτησε το βελάκι).
Πορεία προς το μέτωπο.
Εικόνες από τον πόλεμο. (Πηγή: http://www.mathima.gr)
Το έπος του 40 στα αλβανικά βουνά: Ένα video - ντοκιμαντέρ από το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ. Πρόκειται για ένα
ντοκιμαντέρ στο οποίο γίνεται προσπάθεια να περιγραφούν οι συνθήκες που
επικράτησαν κατά την ιταλική εισβολή στην Ελλάδα το 1940. Δίνονται
λεπτομέρειες για διάφορες μάχες στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, ενώ
επιζώντες από τις μάχες καταθέτουν τις δικές τους μαρτυρίες και
εμπειρίες από τις δύσκολες αυτές στιγμές. Επίσης ακούμε τις αναμνήσεις
αρκετών γυναικών της περιοχής, οι οποίες βοήθησαν σημαντικά στην
αντίσταση κατά των Ιταλών. (Πηγή: http://www.mathima.gr)
Τραγούδια:
- Παιδιά της Ελλάδος από τη Σοφία Βέμπο. Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος, Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ.
- Κορόιδο Μουσολίνι.
- Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του.
- Ποπο τι έπαθε ο Μουσολίνι.
- Γυναίκες Ηπειρώτισσες.
- Έφεδρος ανθυπολοχαγός.
- Μάνα θα τους περιμένει.
- Ο Ναπολιτάνος.
- Πήραμε το Αργυρόκαστρο.
- Στον πόλεμο βγαίνει ο Ιταλός.
Η Σοφία Βέμπο:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)